Pontiac Firebird Trans Am z 1976 roku w klasycznej konfiguracji – silnik V8 o pojemności 6.6 litra (440 ci), połączony z automatyczną, 3-biegową skrzynią biegów. Samochód został sprowadzony z Las Vegas w 2008 roku i przez 15 lat pozostawał w rękach jednego właściciela w Szwecji. Obecnie jestem jego drugim właścicielem i od ponad roku użytkuję go wyłącznie w sezonie, przy ładnej pogodzie – samochód sprawuje się bezbłędnie i daje ogromną satysfakcję z jazdy.
Lakier został odnowiony około dziesięć lat temu – do dziś prezentuje się bardzo dobrze, bez oznak korozji ani uszkodzeń. Podwozie zostało profesjonalnie zabezpieczone i nie wykazuje śladów zużycia.
Wnętrze przeszło kompleksową renowację pod koniec 2023 roku – wykonano nową tapicerkę i położono świeżą wykładzinę.
W marcu 2024 roku wykonano serwis układu hamulcowego – zamontowano nowe tarcze i klocki, a także nowy komplet felg i opon. Silnik pozostał w oryginalnej specyfikacji – pracuje równo i pewnie, bez modyfikacji. Mechanicznie auto jest w pełni sprawne i gotowe do dalszej eksploatacji.
W cenie zawarty jest transport do klienta oraz kompletna dokumentacja wraz z aktualną opinią rzeczoznawcy.
Pontiac Firebird Trans Am z 1976 roku to przedstawiciel drugiej generacji modelu, produkowanej w latach 1970–1981. W tym roczniku Trans Am otrzymał charakterystyczny przedni zderzak typu Endura, wykonany z poliuretanu i lakierowany w kolorze nadwozia, co nadawało mu nowoczesny wygląd zgodny z ówczesnymi normami bezpieczeństwa.
Pod maską standardowo montowano silnik V8 o pojemności 400 cali sześciennych (6,6 litra), generujący 185 KM. Opcjonalnie dostępny był większy, 455-calowy V8 (7,5 litra) o mocy 200 KM, oferowany z 4-biegową manualną skrzynią biegów. W 1976 roku Pontiac zrezygnował z oznaczenia „HO” dla tego silnika, ponieważ nie spełniał on już oczekiwań związanych z wcześniejszymi wersjami High Output .
Rok 1976 był również okazją do uczczenia 50-lecia marki Pontiac. Z tej okazji wprowadzono limitowaną edycję Trans Am w czarno-złotej kolorystyce, znaną jako Y82. Model ten wyróżniał się złotymi akcentami, specjalnymi emblematami oraz opcjonalnym dachem typu T-top, opracowanym przez firmę Hurst. Ze względu na problemy z jakością montażu, tylko część egzemplarzy została wyposażona w ten dach .
Choć Trans Am z 1976 roku nie oferował już osiągów charakterystycznych dla muscle carów z początku dekady, nadal przyciągał uwagę swoim wyglądem i charakterem. Wprowadzenie dużej grafiki „screaming chicken” na masce oraz unikalne wersje specjalne sprawiły, że model ten stał się ikoną amerykańskiej motoryzacji lat 70.
